Хммм, начекав еден интересен напис околу замена на селенски испраувачи со полупроводнички. Еве што пишуваше за предноста на селенските мостни исправувачи пред електронските цевки
.
Selenium is “self-healing.” A short-term volt-age spike might “zap” the selenium film, but it soon heals itself and functions again.
Вака не се однесуваат силициумските диоди и исправувачи
. Кога ќе изгори, треба да се смени
.
Сепак, никаде не начекав U-I (I-V) крива за селенските исправувачи
. Баш ме интересираше каква е и колкав е падот на напонот на краевите во зависност од струјата низ диодата
.
ПС: Еве, најдов некои информации на Wikipedia околу падот на напонот на секоја од келиите
.
http://en.wikipedia.org/wiki/Selenium_rectifier
A selenium rectifier is about the same size as copper oxide rectifiers, but much larger than a silicon or germanium diode. Selenium rectifiers have a long but not indefinite service life of 60,000 to 100,000 hours depending on rating and cooling. The rectifier can show some unforming of the rectifier characteristic after long storage. Each cell can withstand a reverse voltage around 25 volts, and has a forward voltage drop around 1 volt, which limits the efficiency at low voltages. Selenium rectifiers have an operating temperature limit of 130 C, and are not suitable for high-frequency circuits.
Аха, значи затоа се врзувале во серија повеќе вакви келии
. Бидејќи максимална вредност на напонот е 25V
. Како и да е, барем дознав колав пад на напон прави секоја од келиите
.
ППС: Еве, успеав да најдам некоја U-I крива, но за мостен исправувач, не за диода
. Изгледа најмногу за тоа се користеле
.