Што му фали на потпишувањето рачно? Лугево без смартфон изегоја од орбитава па сега не сме можеле да одржиме час без смартфон...
Ништо не му фали... само што не можеш да потврдиш дали навистина бил на часот или не
.
А тоа дека оние кои не користиме сме out of space... да, според новите стандарди, ако немаш смартфон е исто како на времето да немаш мобилен
. Не си „у шема“
. Прост пример: седите друшто на маса во кафич, правите муабет и оп, темата на муабет веќе не е интересна. Порано, ќе сменевме тема или некој нешто ќе тропнеше и пак ќе се разборевме. Сега, сите околу мене вадат телефоните и куцкаат нешто... јас... немам смартфон и немам што да правам и затоа си седам и се досадувам, бидејќи сите околу мене се зафатени со куцкање, автоматски јас сум „црната овца“, не они. Порано, пред да станат популарни смартфониве, имаше некои кои беа робови на својот телефон и само нешто правеа на него, де порака да пратат, де игричка некоја да изиграат... ама на нив знаевме да им кажеме „дај бе остај тоа телефонот, ко девојка да ти е, нели глеаш се смееме, дај уклучи се у муабет
“. Арно ама, сега ако го кажам тоа, прва реакција е „па ти не си модерен, имам важни mail-ови на кои треба да одговорам, па ова, па она, па да се читнам со жена ми, па не знам што“
, дрн дрн јариња. А не дај боже да им кажеш дека немаш смартфон... „па како живееш, озбилен ли си
, зошто немаш, не се скапи“... и ред други прашања и коментари.
Работите се менуваат. Немам смартфон бидејќи не сакам да станам таков како што се станати другите. Зошто? Бидејќи не ми се дпаѓа тој начин на живот: во секоја ситуација во која не знаеш да се снајдеш или не знаеш што да правиш, смартфонот да ти биде прибежиште. Благодарам, не. Технологијата треба да ми служи мене, а не јас на неа.
